partiële zonsverduistering 2003

Op 30 mei 2003 zagen we bij zonsopkomst een mooie zonsverduistering vanaf een heuvel vlakbij de Posbank

Voordat we op vakantie gingen konden we nog net even deze partiele zonsverduistering meepikken. Vroeg in de ochtend gingen we op pad naar de Posbank om van daar uit de verduistering waar te nemen. We kozen niet voor het uitkijkpunt bij het restaurant, maar een stukje verder, waar we de kijker vanuit de auto enkele honderden meters mee moeten tillen. Op weg met de kijker werden we nog verrast door een wegrennend wild zwijn, dat duidelijk niet gewend was aan zulke vroege vogels, de zon was tenslotte nog niet op. In de ochtend schemering moest de kijker opgesteld worden, wat wel lastig was omdat juist de laatste sterren verdwenen in het opkomende licht. Vanuit onze positie konden we goed zien dat het file was bij het restaurant, en dat er tientallen mensen op de uitkijkheuvel stonden te wachten. Ook bij ons kwamen er enkele wandelaars langs, o.a. een vader met zijn zoontje van zes. Nu was het wachten op de zon. Door de laaghangende bewolking zagen we nog niks, terwijl de zon toch al op zou moeten zijn, dus wij maar turen en turen. Een keer gaf Brechje vals alarm bij het oplichten van een autokoplamp in de verte, maar de tweede keer was het dan toch raak. Heel voorzichtig piepte het eerste puntje van de al maximaal verduisterde zon door de wolken. De kijker bleek niet helemaal goed te staan, maar dat is te verwachten zonder ijksterren. Langzaam kwam dan de hele sikkel van de zon door de wolkjes tevoorschijn, eerst heel zwak, en later steeds duidelijker, maar nog steeds genoeg verduisterd door de wolken om het zonder filters of eclipsbrillen te kunnen stellen. Dit gaf een heel dreigend en surrealistisch beeld, het was heel apart om het zo te kunnen zien.